ยุงมีเซลล์ประสาทที่ล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่าพวกมันสามารถดมกลิ่นมนุษย์ได้ตลอดเวลา

เมื่อยุงตัวเมียกำลังมองหาคนที่จะกัด พวกมันจะได้กลิ่นค๊อกเทลเฉพาะของกลิ่นตัวที่เราปล่อยออกมาในอากาศ กลิ่นเหล่านี้จะกระตุ้นตัวรับในเสาอากาศของยุง นักวิทยาศาสตร์ได้พยายามลบตัวรับเหล่านี้เพื่อพยายามทำให้มนุษย์ไม่สามารถตรวจจับยุงได้  อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหลังจากกำจัดตัวรับ กลิ่นตัว ทั้งตระกูลออกจากจีโนมของยุงแล้ว ยุงก็ยังหาทางกัดเราได้ ขณะนี้ กลุ่มนักวิจัยซึ่งตีพิมพ์ในวารสารCellเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พบว่ายุงได้พัฒนาระบบป้องกันกลิ่นที่ล้มเหลวซ้ำซ้อน ซึ่งทำให้แน่ใจว่าพวกมันสามารถดมกลิ่นของเราได้ตลอดเวลา Margo Herre นักวิทยาศาสตร์จาก Rockefeller University และหนึ่งในผู้เขียนหลักของรายงานกล่าวว่า "ยุงกำลังทำลายกฎที่เราโปรดปรานทั้งหมดเกี่ยวกับกลิ่นของสัตว์" ในสัตว์ส่วนใหญ่ เซลล์ประสาทรับกลิ่นมีหน้าที่ตรวจจับกลิ่นประเภทเดียวเท่านั้น "ถ้าคุณเป็นมนุษย์และคุณสูญเสียตัวรับกลิ่นไปหนึ่งตัว เซลล์ประสาททั้งหมดที่แสดงตัวรับกลิ่นนั้นจะสูญเสียความสามารถในการรับกลิ่นนั้น" เลสลี วอสแชล จากสถาบัน Howard Hughes Medical Institute และศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยร็อคกี้เฟลเลอร์และเดอะ ผู้เขียนอาวุโสของกระดาษ แต่เธอและเพื่อนร่วมงานพบว่านี่ไม่ใช่กรณีของยุง "คุณต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อทำลายยุง เพราะการกำจัดตัวรับเพียงตัวเดียวไม่มีผล" Vosshall กล่าว "ความพยายามใดๆ ในอนาคตที่จะควบคุมยุงด้วยยาไล่ยุงหรืออะไรก็ตาม จะต้องคำนึงถึงความดึงดูดของพวกมันที่มีต่อเราด้วย" Meg Younger ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยบอสตันและหนึ่งในผู้เขียนหลักของรายงานกล่าวว่า "โครงการนี้เริ่มต้นขึ้นโดยไม่ได้คาดคิดจริงๆ เมื่อเรากำลังดูว่ากลิ่นของมนุษย์ถูกเข้ารหัสในสมองของยุงได้อย่างไร" พวกเขาพบว่าเซลล์ประสาทที่ถูกกระตุ้นด้วยกลิ่นของมนุษย์ 1-octen-3-ol ยังถูกกระตุ้นด้วยเอมีน ซึ่งเป็นสารเคมีชนิดหนึ่งที่ยุงใช้ในการมองหามนุษย์ สิ่งนี้ผิดปกติเนื่องจากตามกฎที่มีอยู่ทั้งหมดเกี่ยวกับกลิ่นของสัตว์ เซลล์ประสาทจะเข้ารหัสกลิ่นด้วยความจำเพาะเจาะจงแคบ ซึ่งบ่งบอกว่าเซลล์ประสาท 1-octen-3-ol ไม่ควรตรวจพบเอมีน Younger กล่าวว่า "น่าประหลาดใจที่เซลล์ประสาทสำหรับตรวจจับมนุษย์ผ่านตัวรับ 1-octen-3-ol และ amine ไม่ใช่ประชากรที่แยกจากกัน" Younger กล่าว วิธีนี้อาจทำให้กลิ่นที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์สามารถกระตุ้น "ส่วนที่ตรวจจับมนุษย์" ของสมองยุงได้ แม้ว่าตัวรับบางส่วนจะสูญหายไป ซึ่งทำหน้าที่ป้องกันข้อผิดพลาด ทีมงานยังใช้การจัดลำดับอาร์เอ็นเอนิวเคลียสเดี่ยวเพื่อดูว่าเซลล์ประสาทรับกลิ่นของยุงแต่ละตัวมีการแสดงออกอย่างไร Olivia Goldman ผู้เขียนนำอีกคนของรายงานกล่าวว่า "ผลที่ได้ทำให้เรามองเห็นได้กว้างๆ ว่าการแสดงออกร่วมกันของตัวรับในยุงเป็นอย่างไร" Vosshall คิดว่าแมลงชนิดอื่นอาจมีกลไกที่คล้ายกัน กลุ่มวิจัยของคริสโตเฟอร์ พอตเตอร์แห่งมหาวิทยาลัยจอห์น ฮอปกินส์รายงานเมื่อเร็วๆ นี้ว่าแมลงวันผลไม้มีการแสดงออกร่วมกันของตัวรับในเซลล์ประสาทของพวกมันที่คล้ายคลึงกัน Vosshall กล่าวว่า "นี่อาจเป็นกลยุทธ์ทั่วไปสำหรับแมลงที่ต้องพึ่งกลิ่นอย่างมาก ในอนาคต กลุ่มของ Meg Younger วางแผนที่จะเปิดเผยความสำคัญเชิงหน้าที่ของการแสดงออกร่วมกันของตัวรับกลิ่นประเภทต่างๆ งานนี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจาก US National Institute of Health

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 17 ก.พ. 2566 15:11:39 น. อ่าน 118 ตอบ 0