อารยธรรม

ในทางเศรษฐกิจ อารยธรรมแสดงรูปแบบที่ซับซ้อนของการเป็นเจ้าของและการแลกเปลี่ยนมากกว่าสังคมที่มีการจัดระเบียบน้อยกว่า การอาศัยอยู่ในที่เดียวทำให้ผู้คนสามารถสะสมสมบัติส่วนตัว ได้ มากกว่าคนเร่ร่อน บางคนยังได้รับทรัพย์สินที่เป็นที่ดินหรือกรรมสิทธิ์ในที่ดินส่วนตัว เนื่องจากร้อยละของประชากรใน อารยธรรม ไม่ได้ปลูกอาหารของตนเอง พวกเขาจึงต้องแลกเปลี่ยนสินค้าและบริการของตนเป็นอาหารใน ระบบ ตลาดหรือรับอาหารผ่านการเก็บส่วยการเก็บภาษีแบบแบ่งจ่ายภาษีศุลกากรหรือส่วนสิบจากส่วนการผลิตอาหารของ ประชากร. วัฒนธรรมของมนุษย์ในยุคแรก ๆ ทำงานผ่านระบบเศรษฐกิจของขวัญเสริมด้วยระบบการแลกเปลี่ยน ที่จำกัด เมื่อถึง ยุคเหล็กตอนต้นอารยธรรมร่วมสมัยได้พัฒนาเงินเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนสำหรับการทำธุรกรรมที่ซับซ้อนมากขึ้น ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ช่างปั้นหม้อจะทำหม้อสำหรับต้มเบียร์ และผู้ผลิตเบียร์จะชดเชยให้ช่างปั้นหม้อด้วยการให้เบียร์จำนวนหนึ่งแก่เขา ในเมือง ช่างปั้นหม้ออาจต้องการหลังคาใหม่ ช่างมุงหลังคาอาจต้องการรองเท้าใหม่ ช่างซ่อมอาจต้องการเกือกม้าใหม่ ช่างตีเหล็กอาจต้องการเสื้อโค้ทใหม่ และช่างฟอกหนังอาจต้องการหม้อใหม่ คนเหล่านี้อาจไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวและความต้องการของพวกเขาอาจไม่ได้เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน ระบบการเงินเป็นวิธีการจัดระเบียบข้อผูกพันเหล่านี้เพื่อให้แน่ใจว่าปฏิบัติตาม จากสมัยของอารยธรรมที่สร้างรายได้ด้วยเงินตราในยุคแรกสุด การควบคุมระบบการเงินแบบผูกขาดได้ให้ประโยชน์แก่ชนชั้นนำทางสังคมและการเมือง

โพสต์โดย : มาเรียม เมื่อ 6 เม.ย. 2566 15:53:10 น. อ่าน 92 ตอบ 0