พายุฝนฟ้าคะนอง

พายุฝนฟ้าคะนองหลายเซลล์:พายุฝนฟ้าคะนองบางแห่งเกิดจากเซลล์พาความร้อนจำนวนมากที่เคลื่อนที่เป็นหน่วยเดียว สิ่งเหล่านี้เรียกว่าพายุฝนฟ้าคะนองหลายเซลล์ บ่อยครั้งที่เซลล์การพาความร้อนถูกจัดเรียงเป็นกระจุก โดยแต่ละเซลล์จะอยู่ในระยะที่แตกต่างกันของวัฏจักรพายุฝนฟ้าคะนอง พายุหลายเซลล์ตามแนวปะทะที่หนาวเย็นหรืออบอุ่น ซึ่งอากาศอุ่นถูกผลักให้สูงขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศเหนืออากาศเย็น มักจะก่อตัวเป็นเส้นที่เรียกว่า squall line แนวสมอลไลน์ยาวได้ถึง 1,000 กม. (600 ไมล์) ลมกระโชกแรงมักจะพัดก่อนเกิดพายุ พายุ ฝนฟ้าคะนองซูเปอร์เซลล์:พายุฝนฟ้าคะนองที่มีกระแสลมแรงหมุนลึกที่เรียกว่าซูเปอร์เซลล์ มีขนาดใหญ่มากและกินเวลานานหลายชั่วโมงโดยปล่อยฝนปริมาณมหาศาลออกมา และบางครั้งอาจมีลูกเห็บขนาดเท่าลูกเบสบอล ซึ่งรวมถึงการพาความร้อนที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว - อากาศจะขยายขึ้นไปถึง 280 กิโลเมตร (175 ไมล์) ต่อชั่วโมง การหมุนรอบตัวเองในซูเปอร์เซลล์บางครั้งก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโดที่รุนแรง ซึ่งเป็นประเภทที่ใหญ่ที่สุดและสร้างความเสียหายมากที่สุด เนื่องจากพายุมีอายุยืนยาว พายุทอร์นาโดหลายลูกสามารถเกิดขึ้นได้จากพายุฝนฟ้าคะนองซูเปอร์เซลล์ลูกเดียว เมฆ Supercell เติบโตสูงถึง 18 กม. (11 ไมล์) ในชั้นบรรยากาศ จนถึงชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ ซูเปอร์เซลล์เป็นพายุฝนฟ้าคะนองประเภทที่พบได้น้อยที่สุด แต่ก็ทำลายล้างได้มากที่สุด