การวางแผนป้องกันน้ำท่วม

ในเขตเมือง ผลกระทบจากน้ำท่วมอาจรุนแรงขึ้นจากถนนและถนนลาดยางที่มีอยู่ ซึ่งเพิ่มความเร็วของน้ำที่ไหล พื้นผิวที่กันซึมไม่ได้จะป้องกันไม่ให้น้ำฝนไหลซึมลงสู่พื้นดิน จึงทำให้มีการไหลบ่าของพื้นผิวที่สูงขึ้นซึ่งอาจเกินความสามารถในการระบายน้ำในพื้นที่ น้ำท่วมในพื้นที่เมืองก่อให้เกิดอันตรายต่อทั้งประชากรและโครงสร้างพื้นฐาน ภัยพิบัติล่าสุดบางกรณี ได้แก่ น้ำท่วมเมืองนีมส์ (ฝรั่งเศส) ในปี 2541 และเมืองไวซอง-ลา-โรเมน (ฝรั่งเศส) ในปี 2535 น้ำท่วมเมืองนิวออร์ลีนส์ (สหรัฐอเมริกา) ในปี 2548 และน้ำท่วมเมืองร็อคแฮมป์ตันบันดาเบิร์กบริสเบนระหว่างปี 2553-2554 ฤดูร้อนในควีนส์แลนด์ (ออสเตรเลีย) กระแสน้ำท่วมในสภาพแวดล้อมในเมืองได้รับการศึกษาค่อนข้างเร็ว แม้จะมีเหตุการณ์น้ำท่วมมานานหลายศตวรรษ งานวิจัยล่าสุดบางชิ้นได้พิจารณาเกณฑ์สำหรับการอพยพอย่างปลอดภัยของบุคคลในพื้นที่น้ำท่วม ภัยพิบัติจาก น้ำท่วม ในแม่น้ำมักเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของโครงสร้าง พื้นฐานที่สำคัญ เช่น การพังทลายของเขื่อน แต่อาจเกิดจากการปรับเปลี่ยนช่องระบายน้ำจากดินถล่มแผ่นดินไหวหรือภูเขาไฟระเบิด ตัวอย่าง ได้แก่น้ำท่วมฉับพลันและลาฮาร์ คลื่นสึนามิสามารถทำให้เกิดภัยพิบัติน้ำท่วมชายฝั่งส่วนใหญ่เกิดจากแผ่นดินไหวใต้ทะเล