อาการเมารถเกิดขึ้นเมื่อสมองได้รับข้อมูลที่ขัดแย้งกัน

อาการเมารถเป็นอาการเมารถประเภทหนึ่ง อาการเมารถเกิดขึ้นเมื่อสมองได้รับข้อมูลที่ขัดแย้งกันจากหูชั้นใน ตา และเส้นประสาทในข้อต่อและกล้ามเนื้อลองนึกภาพเด็กเล็กนั่งต่ำที่เบาะหลังของรถโดยมองไม่เห็นหน้าต่าง หรือเด็กโตที่อ่านหนังสืออยู่ในรถ หูชั้นในของเด็กจะรับรู้ถึงการเคลื่อนไหว แต่ดวงตาและร่างกายของเด็กจะไม่รับรู้ ผลที่ได้คือท้องไส้ปั่นป่วน เหงื่อเย็น อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร หรืออาเจียนยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่าทำไมอาการเมารถจึงส่งผลต่อเด็กบางคนมากกว่าคนอื่นๆ แม้ว่าปัญหาดังกล่าวจะไม่ส่งผลกระทบต่อทารกและเด็กวัยเตาะแตะส่วนใหญ่ แต่เด็กอายุระหว่าง 2 ถึง 12 ปีก็มีความเสี่ยงเป็นพิเศษเพื่อป้องกันอาการเมารถ การเลี้ยงเด็ก ในเด็ก คุณอาจลองใช้กลยุทธ์ต่อไปนี้ลดการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัส ส่งเสริมให้บุตรหลานของคุณมองไปที่สิ่งต่างๆ นอกรถ แทนที่จะจดจ่ออยู่กับหนังสือ เกม หรือหน้าจอ หากลูกของคุณงีบหลับ การเดินทางในช่วงเวลางีบหลับอาจช่วยได้วางแผนมื้ออาหารก่อนการเดินทางอย่างรอบคอบ อย่าให้อาหารมื้อใหญ่แก่ลูกของคุณทันทีก่อนหรือระหว่างการเดินทางด้วยรถยนต์ ถ้าการเดินทางจะยาวนานหรือลูกของคุณต้องทานอาหาร ให้ขนมเล็กๆ น้อยๆ รสจืดแก่เขาหรือเธอ เช่น แครกเกอร์แห้งและเครื่องดื่มเล็กน้อยก่อนที่จะถึงเวลาเดินทางจัดให้มีการระบายอากาศ การระบายอากาศที่เพียงพออาจช่วยป้องกันอาการเมารถได้เสนอสิ่งรบกวน หากลูกของคุณมีอาการเมารถได้ง่าย พยายามเบี่ยงเบนความสนใจระหว่างการเดินทางด้วยการพูดคุย ฟังเพลง หรือร้องเพลง