เมื่อทีมศึกษาคุณลักษณะของ Elysium Planitia

เมื่อทีมศึกษาคุณลักษณะของ Elysium Planitia พวกเขาพบหลักฐานของเหตุการณ์บนดาวอังคารที่มีลำดับเดียวกัน พื้นผิวถูกยกขึ้นมากกว่า 1 ไมล์ ทำให้มันเป็นหนึ่งในบริเวณที่สูงที่สุดในที่ราบลุ่มทางตอนเหนืออันกว้างใหญ่ของ ดาวอังคาร การวิเคราะห์ความแปรผันเล็กน้อยในสนามแรงโน้มถ่วงระบุว่าการยกขึ้นนี้ได้รับการสนับสนุนจากส่วนลึกภายในดาวเคราะห์ ซึ่งสอดคล้องกับการมีอยู่ของชั้นแมนเทิลการวัดอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าพื้นของหลุมอุกกาบาตเอียงไปในทิศทางของขนนก ซึ่งสนับสนุนแนวคิดที่ว่า มีบางอย่างดันพื้นผิวขึ้นหลังจากที่หลุมอุกกาบาตก่อตัวขึ้น ในที่สุด เมื่อนักวิจัยใช้แบบจำลองการแปรสัณฐานกับพื้นที่ พวกเขาพบว่าการมีอยู่ของขนนกขนาดยักษ์ที่มีความกว้าง 2,500 ไมล์ เป็นวิธีเดียวที่จะอธิบายส่วนขยายที่ทำให้เกิด Cerberus Fossae"ในแง่ของสิ่งที่คุณคาดหวังที่จะเห็นด้วยขนนกปกคลุมที่เคลื่อนไหว Elysium Planitia กำลังตรวจสอบกล่องที่ถูกต้องทั้งหมด" Broquet กล่าว