เสื้อคลุมอาบน้ำปกปิดค่อนข้างน้อยในช่วงปี 1800

ในช่วงปี 1800 ชุดว่ายน้ำมักถูกเรียกว่าชุดอาบน้ำและเป็นชุดยาวที่ไม่โชว์เนื้อหนังมากนัก พวกเขามักจะทำจากขนสัตว์เสื้อคลุมอาบน้ำมีกระโปรงยาวและบางครั้งมีการเย็บตุ้มน้ำหนักไว้ที่ชายกระโปรงเพื่อไม่ให้ผ้าลอยขึ้นเมื่อจมอยู่ในน้ำในช่วงเวลานี้ ผู้หญิงยังใช้เครื่องอาบน้ำเพื่อปกปิดสิ่งต่างๆ มากยิ่งขึ้น เกวียนเหล่านี้ถูกม้วนลงหรือใกล้น้ำ และบุคคล โดยปกติคือผู้หญิง เข้าไปในนั้นเพื่อเปลี่ยน ชุดว่ายน้ำ ในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ผู้หญิงบางคนไม่ยอมเปลือยเท้าด้วยซ้ำ ชุดว่ายน้ำมักจะเสริมด้วยรองเท้าแตะสำหรับอาบน้ำซึ่งเป็นรองเท้าที่ป้องกันเท้าจากเศษแก้วและเปลือกหอย

รองเท้าแตะเหล่านี้มักทำจากฟางบิดหรือสักหลาดและมีเชือกผูก บางครั้งผู้หญิงก็เพิ่มความเก๋ด้วยการติดริบบิ้น โบว์ หรือเปีย